නිකොලා පෙරින් මුණිතුමන්

 

තරුණයෙක් වශයෙන් රග්බි සහ මසුන් ඇල්ලීම නිකොලා පෙරින්ගේ ජීවිතය වූ නමුත් ඔහු දෙවියන් වහන්සේට ඒ සියල්ලට වඩා ප්‍රේම කළේය.
ඔහුව chiara luce badano සහ carlo acutis වැනි තරුණ සාන්තුවරුන් සමග (i santi della porta accanto) නම් ප්‍රදර්ශනයට පවා ඇතුළත් කරන ලදී. ඔහු දක්ෂ මලල ක්‍රීඩකයෙක්, ශිෂ්‍යයෙක් සහ මසුන් ඇල්ලීමට සහ එළිමහන් ක්‍රියාකාරකම් වලට ඇලුම් කළ අයෙකි. ඔහුගේ නම   'නිකොලා පෙරින්'  වූ අතර, ඔහු තවමත් සාන්තුවරයෙකු වශයෙන් ලොවප්‍රකට නැතත්, ඔහුගේ ආදර්ශය සහා භක්තිය දැනටමත් ඔහු උපන් ඉතාලියේ මිනිසුන්ට අතර ප්‍රචලිත වී ඇත.

1998 පෙබරවාරි 2 වන දින ඇඩ්‍රියානා සහ රොබර්ටෝ පෙරින්ට දාව උපත ලැබූ නිකෝලා කඩවසම් හා ජවසම්පන්න තරුණනයෙකු වූ අතර ඔහු වයස අවුරුදු 6 දී රග්බි ක්‍රීඩා කිරීමට ආරම්භ කල අතර තරුණ විය වන විට ඉතා විශිෂ්ට ජයග්‍රහණ රැසක් හිමිකරගෙන තරුණියන් අතර කැපී පෙනෙන චරිතයක් විය.

 

 

 
ඔහු ප්‍රිය කළ එකම ක්‍රීඩාව රග්බි නොවේ. ඔහු මසුන් ඇල්ලීමට සහ වෙනත් එළිමහන් ක්‍රියාකාරකම්වල යෙදීමටද ප්‍රිය කළේය. ඒ අතරම, ඔහු තම ගුරුවරුන් සහ සම වයසේ මිතුරන්ගේ සෙනෙහස හා ගෞරවය ලබා ගනිමින් ශිෂ්‍යයෙකු ලෙසත් මිතුරෙකු ලෙසත් විශිෂ්ටත්වය දැක්වූ පන්ති කාමරය තුළ තම ශක්තිය යෙදවිය යුතු ආකාරය දැන සිටියේය. ඔහු සෑම විටම අන් අයට උපකාර කිරීමට සූදානම් වූ වී සිටියේය. සෑම වයස් කාණ්ඩයකම දරුවන් ඔහු සමඟ සුහදව කටයුතු කළා.

ඔහු උසස් පාසලට ඇතුළත් වූ විට, ඔහු ඉදිරියේ දීප්තිමත් අනාගතයක් ඇති බව පෙනෙන්නට තිබුණි. කෙසේ වෙතත්, ඔහු තෙහෙට්ටුව සහ වෙනත් රෝග ලක්ෂණ වලින් පෙළෙන බව ඔහුගේ දෙමාපියන්ට පැවසීමට පටන් ගත් අතර, ඔවුන් ඔහුව පරීක්ෂණ සඳහා රෝහලට ගෙන ගියේය. 2013 දී වයස අවුරුදු 15 දී ඔහුට ලියුකේමියාව ඇති බව හඳුනා ගන්නා ලදී.

දුක් වේදනා හමුවේ ඇදහිල්ල සහ ධෛර්යය පුදුම සහගත ලෙස ඔහුගේ ආත්මය තුළ වර්ධනය වෙන්න්ට විය. ඉක්මනින්ම, ඔහුගේ පාපොච්චාරණය සහ අධ්‍යාත්මික අධ්‍යක්ෂවරයා බවට පත් වූ කැපුච්න් නිකායේ  පූජක පුතෙකු වූ ගියැගුලායි පැස්කියුලේ පියතුමන් අතින්  අධ්‍යාත්මික මග පෙන්වීම ඔහුට ලැබුණි. නිකෝලාට ශා.පාදරේ පියෝ මුණිතුමා සහ කන්‍යා මරියතුමිය කෙරෙහි විශේෂ භක්තියක් තිබුණා, නමුත් aleteia සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී ඔහුගේ මව පැවසුවේ ඔහුගේ ප්‍රියතම යාච්ඤාව "පරමන්ඩල යාඥාව" බවයි.

 
නිකෝලා ඔහුගේ ප්‍රතිකාරවලට සම්බන්ධ සියලුම පරීක්ෂණ, ප්‍රතිකාර, සහ සැත්කම්වලදී ඉවසීමෙන් හා දේව විශ්වාසයෙන් පර්වතයක් මෙන් නොසැලී ඉන්නට විය. මන්ද ලියුකේමියාව යනු අදික වේදනාවක් ගෙන දෙන රෝගයකි.ඔහු මේවා දරා ගත්තේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් කුරුස ගසේදී වින්දාවූ වේදනා සිහිකරමිනි.

 

 

"මගේ පුතා නිතරම සිනහවෙන් හිටියා. අපිට අද්‍යාත්මික මග පෙන්වීම කරන කෙනා සහ අපිව ආත්මීකව පෝෂණය කරන කෙනා ඔහුයි," බව ඔහුගේ මව ඔහු ගැන පැවසු වචනයි. ඔහු කිසි දාක දෙවියන්වහන්සේට මැසිවිලි නැගුවේ නැත ඉතා බැහැපත්ව තම කුරුස භාර ගත් කෙනෙකි.

මෙම පීඩා ඔහුට පහසු වූ වක් නොවේ  "යාච්ඥා කිරීමට නොහැකි වීම හෝ එසේ කිරීමට ශක්තියක් නොමැති වීම ගැන ඔහුට සමාව දෙන ලෙස ඔහු මරියාවහන්සේගෙන්  සහ ජේසුස් වහන්සේගෙන් ඉල්ලා සිටි බවට  නිකෝලාගේ සමහර ලේඛන අපට ඒත් උගන්වයි,. ඔහු දැඩි ඇදහිල්ලක් සහ දෙවියන් වහන්සේ සමඟ ඉතා සමීප සම්බන්ධතාවයක් පෙන්නුම් කලේය.

 
තවමත් අන් අය ගැන සිතමින් නිකෝලා ඔහුගේ ජීවිතයේ සෑම දිනකම අගය කිරීමට ඔහුගේ අසනීපයට උපකාර වූ ආකාරය ගැන ඔහුගේ දිනපොතේ ලියා ඇත.   "මම හැමදාම හිතුවේ මම වයසට යනවා, දවසක මට රැලි වැටී මගේ හිසකෙස් සුදු වනු ඇත, මම පවුලක් ගොඩනැගීමට සිහින මැව්වෙමි. ජීවිතය එසේය. බිදෙන්නසුළුය අනපේක්ෂිතය. නමුත් මම මගේ ජීවිතයට ආදරෙයි, මම සතුටින්, ඒ වගේම මම මගේ ආදරණීයයන්ට ණයගැතියි, මම කොපමණ කාලයක් ජීවත් වෙයිද දන්නේ නැහැ, ඉතින් මට දුකෙන් කාලය නාස්ති කරන්න ඕන නෑ."

ඔහු පව්ලේ අය කෙරෙහි අවධානය යොමු කළේය, ඔහු වෙනුවෙන් ඔවුන් දුක් විඳීම ගැන තම දෙමාපියන්ගෙන් ඔහු සමාව අයැද සිටියේය, සහ පව්ලේ ඇයගේ මනෝභාවය ඉහළ නැංවීම සඳහා පිළිකා වාට්ටුවේ කුඩා දරුවන් සමඟ සෙල්ලම් කළේය.

ඔහුගේ මව, aleteia සමඟ කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී, එක් අවස්ථාවකදී nicola හට ipad එකක් ලබා දුන් ආකාරය විස්තර කරයි; ඔහුට එය භාවිතා කිරීමට කාලයක් නැති නිසා, ඔහු පැවසුවේ, "ඒකට කමක් නැහැ. අපිට ඒක විකුණලා පිළිකා වාට්ටුවේ ළමයින්ට සහ අනෙකුත් පවුල්වලට උදව් කරන්න පුළුවන්" ඇටමිදුළු බද්ධ කිරීම් දෙකක් (එකක් ඔහුගේ පියාගෙන් සහ ඔහුගේ මවගෙන්) ඇතුළුව ඔහුට හැකි සෑම ප්‍රතිකාරයක්ම සිදු කළද, ඔහු සුව වූයේ නැත.

ඔහුගේ තත්වයේ බරපතලකම ඔහු හොඳින් දැන සිටියත් ඔහු බලාපොරොත්තු අත්හැරියේ නැත. ඔහු ස්කයිප් හරහා පන්තිවලට සහභාගි වෙමින් රෝහලේ උසස් පාසල් අධ්‍යාපනය දිගටම කරගෙන ගියේය. ඔහුගේ පළමු බද්ධ කිරීමෙන් පසු, ඔහු ඔහුගේ අධ්‍යයන කාර්ය සාධනය සඳහා ශිෂ්‍යත්වයක් පවා දිනා ගත්තේය.

ඔහු අවසානයේ  කිසිදු ක්‍රියාකාරකමක් කරගෙන යාමට නොහැකි තරමට දුර්වල විය. ඔහුගේ මරණයට දින දෙකකට පෙර, ඔහු තම පියාගෙන් ඉල්ලා සිටියේ කුරුසියේ ලකුණ ඇදීමට උදව් කරන ලෙසයි. ඉන් පසු ඔහු වයස අවුරුදු 17 දී 2015 දෙසැම්බර් 24 දින මිය ගියේය. "ඔහු තම දුක් වේදනා අවසානය දක්වාම බැහැපත්ව පිළිගත්තේය." ඔහුගේ මව වාර්තාකරිනියක වූ ලුසිට මෙසේ පැවසුවාය.

දැන්, වසර කිහිපයකට පසු, බොහෝ අය ඔහුගේ සොහොන වෙත යාඥා කිරීමට සහ ඔහුගේ මැදිහත් වීම ඉල්ලා සිටිති. "උදව් ලැබූ අය ඉන්නවා; රදගුරුතුමාගේ අවසරය  අනුව අපි බොහෝ සාක්ෂි එකතු කරනවා; අපි ඒවා ලබන වසරේ ශු.සභාවට ඉදිරිපත් කරන්නෙමු," ඔහුගේ මව පවසයි.

 නිකොලාගේ චරිතාපදානය, කාදිනල් ඇන්ජලෝ කොමාස්ට්‍රි විසින් අත්සන් කරන ලද යාච්ඤාවක් ඇත:
 

"හිතවත් නිකොලා,

ඔබේ ජීවිතය කෙටි නමුත් තීව්‍ර විය. යහපත්කමේ මාවතක්, ධෛර්‍යයේ දීප්තිමත් ආදර්ශයක්, කිසිවෙකු නොසලකා හැරිය ත්‍යාගශීලී බවක්, දුක් විඳීමෙන් ඔබ්බට දුටු ඇදහිල්ලක් සහ සෑම විටම සෑම කෙනෙකුටම සිනාසෙන මාවතක් ඔබ ඉතිරි කළා.

අපි ඔබව ජයග්‍රාහකයෙකු ලෙස සිහිපත් කරමු! ඔබ ජීවිතයේ ක්‍රීඩාව පුදුමාකාර ලෙස ක්‍රීඩා කළ අතර ඔබ දිනුවා. අපගේ ආත්මාර්ථකාමීත්වය අපගේ ජීවිත විනාශ නොකරන පිණිස ස්වර්ගයේ සිට, අප වෙනුවෙන් යාච්ඤා කරන්න, ජේසුස් වහන්සේ ඔබේ ජීවිතයේ ආලෝකය, සටනේදී ඔබේ ශක්තියය , ඔබේ දුක් වේදනාවලදී ඔබේ සැනසීමය,  ඔහු අපට සැබෑ සතුටේ මාර්ගය උගන්වන අප ස්වාමින් වහන්සේ ලෙස පිළිගැනීමට දුර්වල අපට ශක්තිය දෙන පිණිස යාඥා කරන්න”

නිකොලා පෙරින් නම් මේ තරුණ සාන්තු වරයා තුල වූ විශ්වාසය බලන්න..
එය මහ පර්වතයක් වගේ, අවසාන මොහොත දක්වාත් ඒ පර්වතය සොලවන්න ඔහුට පැමිණි පීඩා අසමත් වුනා විශ්වාසය සමාජයෙන් දියවී යන මේවන් යුගයක දෙවිඳුනි අපගේ විශ්වාසය පර්වතයක් මෙන් දැඩි කල මැනව., එම පර්වතය මත දේව රාජ්‍ය ගොඩ නැගීමට ඔබගේ දූතයන්ට අණ කල මැනව.

 
 නිකොලා පෙරින් මුණිතුමෙනි අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව...